Pagina's

ALS JE DE DUIVEL WILT BESTRIJDEN, MOET JE ZIJN BOEKEN LEZEN

danny.bloemenhof@gmail.com

zondag 18 november 2007

Hercólubus

Nog zo een eigenaardigheid, die het bezitten waard is, hoewel ik het niet als een prioritaire aangelegenheid beschouw, is het werkje "Hercólubus of Rode Planeet" van V.M. Rabolú.

Ook rekening houdend met het feit dat het Castellaans in al zijn vormen een wereldtaal is, kom je met je eigenlijke naam, Joaquin Enrique Amórtegui Valbuena nergens. De auteur werd in Colombia geboren in 1926, en was een natuurliefhebber, die vrij vlug de esotherische weg opgegaan is. Hij heeft er zijn levenswerk van gemaakt de mensheid te waarschuwen voor de botsing die onze planeet Aarde tegemoet gaat met de Rode Planeet Hercólubus, onafwendbaar en fataal.

Op zeker ogenblik heeft hij, in 1998 of 1999, een vzw opgericht die tot uitsluitend doel heeft het verspreiden van dit werkje, zonder daar ook maar enig persoonlijk profijt aan over te houden. Al vrij vlug kwam het tot rechtzaken wereldwijd, waarbij ondermeer G. Volkenborn Verlag uit Duitsland mee betrokken blijkt. Het boekje dat ik hier in handen heb claimt een eerste uitgave van september 1999 te zijn.

Aangezien ik het boekje gekocht heb in een kringloopwinkel, kan de controverse me niet beroeren. Toch is dit voor mij koren op de molen om de moeizame strijd voor de rechten van auteurs in het algemeen aan te halen. Het internet is bij uitstek de plaats van waaruit men illegaal alles wat ook maar enigzins wettelijk beschermd is, kan verhandelen en de aangehechte rechten met de voeten treden. Hoewel de bedoelde verspreidingsvorm, hier dus een fysiek boekje, gedrukt en wel, niet per internet gebruskeerd werd, blijft het algemene principe van kracht: zelfs als de auteur stapelgek is, zelfs als het om een grap gaat, zelfs als het een draak van honderd meter lang blijkt te zijn, heeft de auteur rechten, en is het niet aan mensen met een foutieve commerciële instelling om de zakken van anderen, in casu de auteur en de argeloze kopers, te ledigen.

Het boekje zelf is slechts 12 op 17.5 cm groot en bevat slechts een 44 of 45 beschreven bladzijden. Erg veel moeite zal het me niet kosten om het te lezen, hoewel ik geen boodschap heb aan buitenaardse wezens die ons een verschrikkelijke dood gaan bezorgen, of aan planeten die zo kollossaal groot zijn, dat ze de aarde in een klap vermorzelen, maar die door de wetenschap toch niet erg serieus genomen blijken te zijn. Als dergelijke planeet op ramkoers op de aarde afstevent, zouden we het al wel geweten hebben zeker? En zo het al wetenschappelijk bekend gemaakt is, dan moet men de baan van die planeet toch kunnen beschrijven?

Het is een goed onderwerp geweest voor meerdere films, waarbij ik bijvoorbeeld Bruce Willis heroïsch heb weten sterven, maar dat doet hij wel meer. Niets om van wakker te liggen, noch voor de films, noch voor dit boekje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten