Commilitones, Commilitoneskes!
Via LibraryThing doe ik de laatste dagen weer een boel nieuwe ervaringen op. Het is zulk een website waar de bezoekers een community vormen, en als je een beetje sociaal aangelegd bent, eindig je zoals elke (ex-) studax van schuimende in lege in schuimende in lege pint... Het kan een tijdje duren.
Literatuur, taalkunde, geschiedenis, in geen van deze vakgebieden draag ik een titel mee, maar als er maar niet al te diep op de onderwerpen ingegaan wordt, zodat je lekker badinerend toch een hele boel dingen opsteekt, kun je de gekste dingen tegenkomen.
Een van de bezoekers van die site heeft een opmerkelijke en zéér uit de hand gelopen hobby. Hij verzamelt alles wat het studentikoze leven aangaat, meerbepaald de mooie studentenliederen en alles wat erbij hoort. Zulk een persoon noem ik een echte ezel!
Beledig ik hem daarmee, Commilitones, Commilitoneskes? Ik hoop dat hij mijn epitheton ornans "echte" opmerkt, als hij puur toevallig deze bladzijde zou openslaan. Want dit hoort er echt bij, via de link "taalkunde". Welke student die ook maar een halve cantus heeft meegebalkt, kent het studentenlied "Student zijn" op de muziek van Armand Preud'homme niet? En is het niet de ridderlijke Eugeen die deze wijze woorden geschreven heeft? Juist.
Maar waarom zal iemand die een echte ezel genoemd wordt, zich beter niet beledigd voelen? Vraag dat een zichzelf respecterende ezel. Hij zal je meteen vertellen dat alleen een ezel met beperkte aansprakelijkheid zich een vent kan noemen. En een vent is een gecastreerde ezel, een ezel met beperkte aansprakelijkheid. Dus, Comilitones, Comilitoneskes, voor je begint te zingen tijdens een cantus, denk tweemaal na! En laat voortaan alleen de porren dat liedje maar zingen. Ze zullen er met misplaatst plezier aan beginnen. Alleen sommige heren met een verdacht hoog stemmetje mogen dan nog meezingen.
De geëerde woorden van Eugeen De Ridder krijgen plots een andere dimensie. De cantus wordt een bedenkelijke aanval op de mannelijkheid van de woerden. Zullen zij na de lektuur van deze blog nog met smaak en genoegen dit lied kunnen zingen? En zullen de porren, die met hun lief de zaal zijn binnengetreden, nog met zo'n vent naar buiten willen?
Ik stel voor bij het beëindigen van elke cantus een nieuwe gewoonte in te lassen, en aan de heren studenten toch eventjes de gelegenheid te geven met lage stem, en niet met een hoog piepstemmetje (tenzij de natuur het zo beschikt heeft...) balkenderwijs te bewijzen dat hij een vent dan wel een echte ezel is. Met uw relaties kun je dat toch wel bewerkstelligen, heer Praeses?
Geïnteresseerden kunnen de link onderaan de bladzijde onder vermelding van een gepaste titel terugvinden.
Via LibraryThing doe ik de laatste dagen weer een boel nieuwe ervaringen op. Het is zulk een website waar de bezoekers een community vormen, en als je een beetje sociaal aangelegd bent, eindig je zoals elke (ex-) studax van schuimende in lege in schuimende in lege pint... Het kan een tijdje duren.
Literatuur, taalkunde, geschiedenis, in geen van deze vakgebieden draag ik een titel mee, maar als er maar niet al te diep op de onderwerpen ingegaan wordt, zodat je lekker badinerend toch een hele boel dingen opsteekt, kun je de gekste dingen tegenkomen.
Een van de bezoekers van die site heeft een opmerkelijke en zéér uit de hand gelopen hobby. Hij verzamelt alles wat het studentikoze leven aangaat, meerbepaald de mooie studentenliederen en alles wat erbij hoort. Zulk een persoon noem ik een echte ezel!
Beledig ik hem daarmee, Commilitones, Commilitoneskes? Ik hoop dat hij mijn epitheton ornans "echte" opmerkt, als hij puur toevallig deze bladzijde zou openslaan. Want dit hoort er echt bij, via de link "taalkunde". Welke student die ook maar een halve cantus heeft meegebalkt, kent het studentenlied "Student zijn" op de muziek van Armand Preud'homme niet? En is het niet de ridderlijke Eugeen die deze wijze woorden geschreven heeft? Juist.
Maar waarom zal iemand die een echte ezel genoemd wordt, zich beter niet beledigd voelen? Vraag dat een zichzelf respecterende ezel. Hij zal je meteen vertellen dat alleen een ezel met beperkte aansprakelijkheid zich een vent kan noemen. En een vent is een gecastreerde ezel, een ezel met beperkte aansprakelijkheid. Dus, Comilitones, Comilitoneskes, voor je begint te zingen tijdens een cantus, denk tweemaal na! En laat voortaan alleen de porren dat liedje maar zingen. Ze zullen er met misplaatst plezier aan beginnen. Alleen sommige heren met een verdacht hoog stemmetje mogen dan nog meezingen.
De geëerde woorden van Eugeen De Ridder krijgen plots een andere dimensie. De cantus wordt een bedenkelijke aanval op de mannelijkheid van de woerden. Zullen zij na de lektuur van deze blog nog met smaak en genoegen dit lied kunnen zingen? En zullen de porren, die met hun lief de zaal zijn binnengetreden, nog met zo'n vent naar buiten willen?
Ik stel voor bij het beëindigen van elke cantus een nieuwe gewoonte in te lassen, en aan de heren studenten toch eventjes de gelegenheid te geven met lage stem, en niet met een hoog piepstemmetje (tenzij de natuur het zo beschikt heeft...) balkenderwijs te bewijzen dat hij een vent dan wel een echte ezel is. Met uw relaties kun je dat toch wel bewerkstelligen, heer Praeses?
Geïnteresseerden kunnen de link onderaan de bladzijde onder vermelding van een gepaste titel terugvinden.
Een student is een vent
http://bibliothecastudentica.blogspot.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten